Polski Ład (ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. poz. 2105 ze zm.) od 1 stycznia 2022 r. znowelizował m.in. ustawę o CIT. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w piśmie z 13 maja 2022 r., nr DD6.054.3.2022, udzielił odpowiedzi na interpelację poselską nr 30899, w której odniósł się do kilku pytań dotyczących znowelizowanych przepisów ustawy o CIT, które (według posła składającego interpelację) budzą wątpliwości interpretacyjne.

Składanie informacji o oddziałach (zakładach) – art. 28 updop

Polski Ład znowelizował m.in. art. 28 updop. Jak wynika z jego nowego brzmienia, informację zawierającą wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone, podatnicy będą składać raz w roku, tj. do 31 marca każdego roku, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Autor interpelacji zapytał, czy wskazany w tym przepisie termin stosują również podatnicy CIT, których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym?

Podsekretarz Stanu stwierdził, że art. 28 updop nie odwołuje się do roku podatkowego podatników, ani do terminu do złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, a do każdego roku kalendarzowego i nie różnicuje obowiązku składania informacji od długości trwania roku podatkowego podatników. Zatem podatnicy, których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, również powinni składać informację CIT-ST w terminie do 31 marca danego roku (kalendarzowego), według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Ustalenie kwoty z art. 26 ust. 2e updop

Stosownie do art. 26 ust. 2e updop, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 1 updop na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w powołanych przepisach od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł.

Jednocześnie art. 69a powołanej na wstępie ustawy z dnia 29 października 2021 r. stanowi, że w przypadku wypłat (świadczeń), pieniędzy, wartości pieniężnych oraz należności dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłacanych po dniu 31 grudnia 2021 r., należy stosować przepisy o podatku u źródła w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

W kontekście tych przepisów przedstawiciel resortu finansów wyjaśnił zasady ustalania przekroczenia albo nieprzekroczenia kwoty 2.000.000 zł. Wskazał, że jeśli na gruncie obowiązującego od 1 stycznia 2022 r. przepisu art. 26 ust. 2e updop, w związku z przepisem art. 69a ustawy z 29 października 2021 roku, płatnik powinien ustalić okoliczność przekroczenia albo nieprzekroczenia kwoty 2.000,000 zł poprzez uwzględnienie tylko takich należności, które zostały wypłacone po 31 grudnia 2021 r. i spełniają pozostałe warunki podmiotowo-przedmiotowe określone w art. 26 ust. 2e updop (czyli są dokonane na rzecz powiązanego podatnika-nierezydenta oraz stanowią przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 1 updop).

Wyłączenie z amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, którym jest nieruchomość mieszkalna

Kolejna kwestia zawarta w interpelacji dotyczyła amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych, gdy obcymi środkami trwałymi są lokale bądź budynki mieszkalne. Autor interpelacji chciał wiedzieć jaką stawkę amortyzacji liniowej mają prawo wybrać po nowelizacji przepisów podatnicy podatku dochodowego. Z odpowiedzi wynika, że od 1 stycznia 2023 r. nie będą podlegać amortyzacji inwestycje w obcych środkach trwałych, gdy obcymi środkami trwałymi są lokale bądź budynki mieszkalne. Przedstawiciel resortu finansów stwierdził: "Ustawa z dnia 29 października 2021 r. wyłączyła z 1 stycznia 2022 r. z kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od nieruchomości i praw o charakterze mieszkalnym. Na podstawie jednak przepisu przejściowego prawo do amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych zostało zachowane jeszcze przez rok, tj. do końca 2022 r. (zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Wskazać należy, że regulacje dot. zakazu amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych dotyczą także amortyzacji w obcych środkach trwałych".