WIBOR to referencyjna wysokość oprocentowania pożyczek na polskim rynku międzybankowym. Według tej stopy banki udzielają pożyczek innym bankom. Banki nie mają jednak pełnej dowolności w kształtowaniu wysokości tego oprocentowania. Muszą uwzględniać wysokość stóp procentowych wyznaczanych przez Radę Polityki Pieniężnej, a te w ostatnim czasie były przez Radę obniżane. Od wskaźnika WIBOR uzależniona jest z kolei wysokość opłat leasingowych. Wobec tego, wskutek zmiany wskaźnika WIBOR, leasingodawcy sporządzają nowe harmonogramy, w których zmieniają wysokość tych opłat.
Do końca 2018 r. raty leasingowe zaliczane były do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Od 1 stycznia 2019 r. możliwość odnoszenia ich do kosztów w przypadku leasingu samochodu osobowego została ograniczona. Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a updof i art. 16 ust. 1 pkt 49a updop ustawodawca wykluczył z kosztów podatkowych m.in. opłaty leasingowe w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy. Przepisy te dotyczą tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego (art. 23 ust. 5c updof i art. 16 ust. 5c updop).
W art. 8 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2159), która wprowadziła wspomniane ograniczenie, ustawodawca wskazał, że nie ma ono zastosowania w przypadku m.in. umów leasingu zawartych przed 1 stycznia 2019 r. Takie umowy podatnik powinien rozliczać na zasadach obowiązujących do końca 2018 r. (tj. bez limitowania kosztów), chyba że zostały one zmienione lub odnowione po 31 grudnia 2018 r. Wówczas zastosowanie znajdują nowe rozwiązania prawne.
W związku z obniżką stawki WIBOR i w konsekwencji w wielu przypadkach zmianą wysokości rat leasingowych firmy obawiają się, że stosownie do powołanego art. 8 ustawy z dnia 23 października 2018 r. utracą możliwość pełnego rozliczania kosztów.
Ministerstwo Finansów rozwiało te obawy. W piśmie udostępnionym naszemu Wydawnictwu 24 kwietnia 2020 r. wyjaśniło, że: "Zmiana oprocentowania czy stawki WIBOR, o ile jest wynikiem realizacji postanowień pierwotnie zawartej umowy leasingu nie powinna być uznawana za istotną zmianę umowy i powodować konieczności stosowania limitu 150 tys. zł".
Jeśli więc pierwotna umowa leasingu uzależnia wysokość opłat leasingowych od poziomu WIBOR, to zmiana wysokości tych opłat spowodowana zmianą WIBOR jest neutralna podatkowo.