Autor interpelacji poselskiej nr 8189 stwierdził, że od czasu, gdy w polskim systemie podatkowym został unormowany minimalny podatek dochodowy obejmujący niektóre kategorie podatników podatku dochodowego od osób prawnych, coraz częściej rodzą się związane z nim wątpliwości interpretacyjne. Brak ukształtowanej jednolitej praktyki stosowania prawa związany z niedawnym wejściem w życie przepisów normujących wspomnianą daninę utrudnia podatnikom prawidłowe wywiązywanie się z ustawowych obowiązków. W związku z tym skierował do Ministra Finansów kilka pytań, na które uzyskał odpowiedzi w piśmie z 12 marca 2025 r., nr DD6.054.3.2025.
1) Czy przy wyliczaniu współczynnika rentowności na podstawie art. 24ca ust. 1 pkt 2 updop podatnicy powinni uwzględniać także przychody zwolnione na podstawie art. 17 updop oraz przychody z dywidend, od których płatnik pobrał podatek?
Według przedstawiciela resortu finansów dla celów wyliczenia wskaźnika rentowności uwzględniane są przychody inne niż z zysków kapitałowych. W konsekwencji, przychody z dywidend, stanowiące przychody z zysków kapitałowych, nie są uwzględniane dla celów ustalenia wskaźnika rentowności na podstawie art. 24ca ust. 1 pkt 2 updop.
W piśmie nie wyjaśniono jednak, czy przy wyliczaniu współczynnika rentowności podatnicy powinni uwzględniać także przychody zwolnione na podstawie art. 17 updop.
2) Czy należy przyjąć, że dla uznania za spełniony warunek z przywołanego powyżej art. 24ca ust. 1 pkt 2 updop niezbędne jest osiągnięcie progu rentowności przekraczającego 2%, natomiast dla zastosowania wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 9 updop wystarczające jest, że próg dochodowości wynosi równe 2%?
W odniesieniu do wątpliwości dotyczących 2% wskaźnika rentowności, przedstawiciel resortu finansów wyjaśnił, że stosownie do art. 24ca ust. 1 pkt 2 updop, minimalnemu CIT podlegają spółki, będące polskimi rezydentami podatkowymi, oraz podatkowe grupy kapitałowe, których wskaźnik rentowności – w danym w roku podatkowym – nie przekroczył 2%. Zatem spółki i podatkowe grupy kapitałowe, osiągające rentowność powyżej 2%, nie podlegają opodatkowaniu minimalnym CIT.
Z kolei, na mocy art. 24ca ust. 14 pkt 9 updop, opodatkowania podatkiem minimalnym nie stosuje się do podatników, których wskaźnik rentowności – w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny CIT – wyniósł co najmniej 2%. W konsekwencji, w przypadku wykazania wskaźnika rentowności w wysokości 2% – w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny CIT – podatnik jest wyłączony z opodatkowania minimalnym CIT.
3) Czy należy uznać, że dla spełnienia przesłanki z art. 24ca ust. 14 pkt 10 updop, wyłączającej obowiązek zapłaty podatku minimalnego, wystarczające jest, że podatnik spełnia warunki zawarte w tym przepisie przez jakąkolwiek część roku podatkowego, za który należny byłby podatek minimalny, natomiast spełnienie przywołanych przesłanek już po zakończeniu roku podatkowego, ale jeszcze przed złożeniem zeznania podatkowego, nie stanowi wypełnienia warunku wyłączenia opodatkowania?
Przedstawiciel resortu finansów wskazał, że minimalny CIT należny jest za dany rok podatkowy. W związku z tym należy uznać, że spełnienie warunku określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 10 updop (postawienie w stan upadłości, likwidacji lub objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym) skutkuje podleganiem wyłączeniu z opodatkowania minimalnym CIT już za ten rok. Z kolei, spełnienie tego warunku – po zakończeniu roku podatkowego i przed złożeniem rocznego zeznania podatkowego za ten rok – nie będzie skutkować podleganiem wyłączeniu z opodatkowania za ten rok.
4) Czy przepis art. 24ca ust. 2 pkt 5 updop znajduje zastosowanie również w przypadku, gdy wzrost kosztów z tytułu zużycia energii nie wynika ze wzrostu jej cen, a jedynie ze zwiększonego jej zużycia przez podatnika?
Zgodnie z art. 24ca ust. 2 pkt 5 updop, dla celów obliczenia straty oraz wskaźnika rentowności nie uwzględnia się wzrostu kosztów podatkowych z tytułu zakupu energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego, stanowiącego dodatnią różnicę między kosztami podatkowymi, poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym, za który należny jest minimalny CIT, a kosztami podatkowymi, poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym, bezpośrednio poprzedzającym ten rok. "Jak (...) wynika z brzmienia tego przepisu, odnosi się on zasadniczo do samego wzrostu kosztów z tytułu zakupu m.in. energii elektrycznej bez wskazywania na źródło pochodzenia tego wzrostu kosztów" – stwierdził przedstawiciel resortu finansów.