Minister Finansów w dniu 2 kwietnia 2022 r. wydał interpretację ogólną nr DD2.8202.5.2020, w sprawie rozliczenia w tzw. uldze mieszkaniowej wydatków poniesionych na spłatę kredytu (pożyczki) zaciągniętego na zbywaną nieruchomość w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.
Ulga mieszkaniowa polega na tym, że dochód osoby fizycznej, która w ustawowo określonych warunkach zbywa określone nieruchomości lub prawa majątkowe poza działalnością gospodarczą przed upływem 5 lat od ich nabycia, korzysta ze zwolnienia od pdof, pod warunkiem że uzyskany w ten sposób przychód wydatkuje w okresie 3 lat na własne cele mieszkaniowe. Cele te zostały określone w katalogu zawartym przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 ustawy o pdof.
W art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o pdof jako wydatki na cele mieszkaniowe uprawniające do zastosowania ulgi zostały wskazane wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na cele, takie jak np. nabycie budynku/lokalu mieszkalnego. Polskim Ładem z dniem 1 stycznia br. do art. 21 ustawy o pdof dodany został nowy ust. 30a. Wynika z niego, że wydatki, o których mowa w przywołanym przepisie, obejmują także wydatki na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), zaciągniętego w związku ze zbywaną nieruchomością lub prawem majątkowym na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o pdof, w tym także, gdy wydatki te odpowiadają równowartości wydatków uwzględnionych w kosztach uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o pdof, które sfinansowane zostały tym kredytem (pożyczką).
Przepis art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o pdof w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. aż do wydania wskazanej na wstępie interpretacji ogólnej nie doczekał się jednak jednoznacznej interpretacji. Z rozstrzygnięć fiskusa oraz części wyroków wynikało, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego, gdy środki ze zbycia nieruchomości przeznacza na spłatę kredytu zaciągniętego uprzednio na jej nabycie. Natomiast w innych wyrokach stwierdzano, że wydatki związane z kredytem są objęte ulgą mieszkaniową, ale w części, w jakiej nie zostały już ujęte w kosztach nabycia zbywanej nieruchomości.
Wydając analizowaną interpretację Minister Finansów wskazał m.in., że w katalogu wydatków spełniających przesłanki zastosowania zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o pdof, znalazły się m.in. wydatki na spłatę kredytu refinansowego i konsolidacyjnego, oraz odsetek od takiego kredytu (pożyczki) zaciągniętego np. na nabycie budynku lub lokalu mieszkalnego, jedynie pod warunkiem zaciągnięcia kredytu (pożyczki) przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. Z ustawy o pdof w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. nie wynikało natomiast, że aby wydatek na spłatę kredytu (pożyczki) stanowił realizację własnego celu mieszkaniowego, kredyt (pożyczka) ten musi być zaciągnięty na inną (nową) nieruchomość. Stąd wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o pdof, obejmują także wydatki na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), zaciągniętego w związku ze zbywaną nieruchomością lub prawem majątkowym na cele określone w ust. 25 pkt 1, w tym także, gdy odpowiadają one równowartości wydatków uwzględnionych w kosztach uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które sfinansowane zostały tym kredytem (pożyczką).