Ilość wizyt z ostatnich 30 dni:
Jeśli jednostka przechowuje zapasy na strzeżonym składowisku i są one objęte ewidencją księgową ilościowo-wartościową, może dokonywać ich spisu z natury metodą inwentaryzacji ciągłej. Wtedy inwentaryzacja może być przeprowadzona na dowolny dzień, pod warunkiem że nastąpi to co najmniej raz w ciągu 2 lat (por. art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości). W tym okresie trzeba zinwentaryzować wszystkie zasoby danego składnika majątkowego objęte tym rodzajem inwentaryzacji.
Warunki, jakie jednostka musi spełnić, aby mogła prowadzić inwentaryzację ciągłą zapasów, określono w stanowisku Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie inwentaryzacji drogą spisu z natury zapasów materiałów, towarów, wyrobów gotowych i półproduktów. Należą do nich m.in.:
1) prowadzenie bieżącej ilościowo-wartościowej ewidencji zapasów w sposób umożliwiający wiarygodne ustalenie ewentualnych różnic inwentaryzacyjnych na każdy dzień spisu,
2) posiadanie regulacji wewnętrznych normujących szczegółowo przebieg tego rodzaju inwentaryzacji,
3) podział jednostki na pola spisowe umożliwiające przeprowadzenie czynności spisowych w ciągu jednego dnia i aktualizacja informacji o zapasach składowanych na tych wydzielonych polach.
Jednostka musi posiadać także stale aktualizowany harmonogram spisu, w którym wskazuje się daty i zakres spisu poszczególnych składników zapasów. Przygotowanie harmonogramu ma na celu zapewnienie objęcia spisem wszystkich zapasów. Ma on charakter ramowy, tzn. określa się w nim np. miesiąc lub kwartał, na który przypada spis z natury danego składnika zapasów. Konkretne terminy spisu ustala się, gdy występują dogodne warunki do jego przeprowadzenia, np. gdy są niskie stany zapasów.
Przeprowadzaniem inwentaryzacji ciągłej zajmuje się zazwyczaj powołana przez kierownika jednostki stała komórka inwentaryzacyjna, o uprawnieniach komisji inwentaryzacyjnej, będąca zarazem zespołem spisowym.
