Wyspecjalizowane urzędy skarbowe obsługują m.in. podmioty uzyskujące rocznie wielomilionowe przychody. Przejście do nich albo powrót do "zwykłego" urzędu skarbowego wiąże się z obowiązkiem złożenia zawiadomienia. O zmianie urzędu skarbowego z dniem 1 stycznia 2024 r. trzeba do 16 października 2023 r. poinformować obecnie właściwy urząd skarbowy.
Przedsiębiorcy zagraniczni, uczelnie oraz samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiągają w roku podatkowym przychód/obrót netto o równowartości w walucie polskiej minimum 3 mln euro, a także inne osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej z przychodem/obrotem netto co najmniej 3 mln euro, ale nieprzekraczającym 50 mln euro, podlegają pod jeden z 19 wyspecjalizowanych urzędów skarbowych właściwych ze względu na swoją siedzibę. Osoby prawne i jednostki organizacyjne mające przychód/obrót netto o równowartości w złotych powyżej 50 mln euro rozliczają się w Pierwszym Mazowieckim Urzędzie Skarbowym. Nie dotyczy to osób fizycznych i spółek cywilnych.
Właściwe wyspecjalizowane urzędy skarbowe przejmą z dniem 1 stycznia 2024 r. obsługę podatników, którzy obecnie nie podlegają pod nie, a odpowiednie kryterium przychodowe osiągnęli na podstawie danych za 2022 r. (a gdy rok podatkowy nie pokrywa się z kalendarzowym, na podstawie danych za ostatni rok podatkowy, który zakończył się nie później niż w 2022 r.). Zmiana urzędu skarbowego czeka również podatników, którzy rozliczają się w wyspecjalizowanych urzędach skarbowych, a odnotowują przychody/obrót netto mniejsze od wymaganych. Spadek poniżej równowartości w złotych 3 mln euro wiąże się z przejściem z wyspecjalizowanego do "zwykłego" urzędu skarbowego. Uzyskanie przychodu poniżej 50 mln euro, ale co najmniej 3 mln euro, oznacza zmianę Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego na jeden z pozostałych 19 wyspecjalizowanych urzędów skarbowych. Zmiana urzędu skarbowego z dniem 1 stycznia 2024 r. ze względu na spadek przychodów/obrotu netto następuje na podstawie danych za ostatnie dwa kolejne lata podatkowe, przy czym ostatni rok podatkowy powinien zakończyć się nie później niż w 2022 r.
Kwotę limitu określonego w euro (3 mln lub 50 mln) przelicza się po średnim kursie tej waluty ogłoszonym przez NBP na ostatni dzień roku podatkowego przyjętego przez podmiot.