W dniu 13 października br. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz. U. z 2022 r. poz. 2084). Na skutek zmiany przepisów podwyższone zostały kwoty wolne od podatku oraz zmodyfikowano skalę podatkową.
Kwota wolna od podatku dla I grupy podatkowej została podwyższona z 9.637 zł do 10.434 zł, dla II grupy podatkowej z 7.276 zł do 7.878 zł, dla III grupy podatkowej z 4.902 zł do 5.308 zł. Przypomnieć należy, że kwota wolna wpływa na wysokość podatku, bowiem pomniejsza tzw. czystą wartość, tj. podstawę opodatkowania. Zatem im wyższa kwota wolna, tym mniejszy podatek.
Podwyższono również limit dotyczący darowizn (pieniężnych i niepieniężnych), które są zwolnione od podatku w związku z realizacją celów mieszkaniowych przez osoby należące do I grupy podatkowej. Przed zmianą zwolnienie dotyczyło środków w wysokości 9.637 zł od jednego darczyńcy, a od wielu darczyńców łącznie nie więcej niż 19.274 zł (w okresie 5 lat). Obecnie są to odpowiednio kwoty 10.434 zł oraz 20.868 zł.
Nowelizacja przepisów została przeprowadzona w wyniku wzrostu inflacji. Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn przewidują bowiem, że kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku, kwoty wolne, a także skale podatkowe podwyższa się w przypadku wzrostu cen towarów nieżywnościowych trwałego użytku o ponad 6%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen.
Nie uległy natomiast zmianie regulacje pozwalające na skorzystanie przez członków najbliższej rodziny z całkowitego zwolnienia podatkowego – chodzi o osoby należące do tzw. zerowej grupy podatkowej. Należą do niej małżonek, zstępny, wstępny, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha. Osoby te, po spełnieniu określonych warunków, nie zapłacą podatku, niezależnie od wartości nabytych praw. Muszą jednak pamiętać o tym, aby we właściwym terminie zawiadomić urząd skarbowy na formularzu SD-Z2 o nabyciu określonych rzeczy (praw), np. tytułem spadku bądź darowizny. Termin ten wynosi 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego – w przypadku dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku (bądź uprawomocnienia się postanowienia sądu), z kolei przy nabyciu w drodze darowizny – zasadniczo z chwilą wykonania darowizny.