Ilość wizyt z ostatnich 30 dni:
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Jeżeli niezdolność do pracy wystąpiła przed upływem tego okresu, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (art. 36 ust. 2 ustawy zasiłkowej). Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru, a gdy niezdolność do pracy przypada np. na okres ciąży lub pobyt w szpitalu odpowiednio 100% lub 70% tej podstawy. Podstawę wymiaru zasiłku za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku (art. 36 ust. 3 ustawy).
W związku z powołanymi przepisami, część autorów, w tym nasza redakcja, ustalając stawkę dzienną zasiłku chorobowego, wyliczoną podstawę wymiaru najpierw mnożyło przez miesięczną jego wysokość, tj. 80% (100% lub 70%), a następnie dzieliło przez 30.
W ostatnim czasie w niektórych publikacjach pojawiła się jednak inna metoda obliczeń stawki dziennej, polegająca na tym, że ustaloną podstawę wymiaru najpierw dzieli się przez 30, a następnie mnoży przez jego wysokość, tj. 80% (100% lub 70%). Wynik jest zaokrąglany do jednego grosza, zgodnie z zasadą matematyczną, na każdym etapie obliczeń bądź też dopiero na etapie końcowym.
Przy porównaniu stawki dziennej obliczonej przy zastosowaniu obydwu z tych metod mogą wystąpić groszowe różnice. Dlatego też nasze Wydawnictwo, wskazując przedstawione wyżej metody, wystąpiło do ZUS z pytaniem: "Według której z wymienionych metod należy ustalać stawkę dzienną zasiłku chorobowego? Czy na etapie obliczeń stosuje się zaokrąglenia, czy też zaokrągleniu do jednego grosza podlega tylko wynik końcowy?".
W dniu 5 marca 2021 r. otrzymaliśmy odpowiedź ZUS, w której czytamy: "(...) Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy albo za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia, jeśli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu.
Zgodnie z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. Z przepisu tego wynika więc kolejność działań przy obliczaniu stawki zasiłku chorobowego przysługującej za jeden dzień, tzw. stawki dziennej zasiłku chorobowego.
Zatem po obliczeniu kwoty, która jest podstawą wymiaru zasiłku chorobowego, kwotę tę dzieli się przez 30, a następnie mnoży się przez odpowiednią stawkę procentową przysługującego zasiłku chorobowego, tj. odpowiednio 80%, 100% albo 70%. Zaokrąglenie wyniku do 1 gr według ogólnych zasad następuje na każdym etapie obliczeń, tj. po podzieleniu przez 30, a następnie po obliczeniu stawki procentowej zasiłku.
Tak obliczona kwota jest stawką dzienną zasiłku chorobowego.
Ilustruje to poniższy przykład.
Przykład
Pracownik z tytułu zatrudnienia ma prawo do wynagrodzenia 3700 zł brutto miesięcznie.
Miesięczny przychód w wysokości 3700 zł po pomniejszeniu o kwotę składek na ubezpieczenia społeczne – 507,27 zł (3700 zł × 13,71%) wynosi 3192,73 zł (3700 zł – 507,27 zł)
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi kwota 3.192,73 zł (3192,73 zł × 12 : 12)
Podstawa wymiaru zasiłku za jeden dzień wynosi 106,42 zł (3192,73 zł : 30)
Zasiłek w wysokości 80% za jeden dzień (stawka dzienna zasiłku) wynosi 85,14 zł (106,42 × 0,80). (...)".
