Pracownik po przepracowaniu w dniu 28 lutego 2025 r. pełnej dniówki roboczej udał się do lekarza, który wystawił mu zwolnienie lekarskie na okres od 28 lutego do 10 marca 2025 r. Za dzień 28 lutego 2025 r. nie wypłaciliśmy mu wynagrodzenia chorobowego tylko pełną stawkę wynagrodzenia za pracę. Czy w związku z tym do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego za okres od 1 do 10 marca 2025 r. powinniśmy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za odpowiednie miesiące poprzedzające luty, czy marzec 2025 r.?
Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy (art. 92 § 2 K.p.). Nie przysługuje ono w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego (art. 92 § 3 pkt 2 K.p.). O wyłączeniu prawa do wynagrodzenia chorobowego stanowi art. 12 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z tym przepisem, wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy:
- w których pracownik na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia,
- przypadającej w czasie: urlopu bezpłatnego i urlopu wychowawczego, tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności (z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania), usprawiedliwionej nieobecności w pracy, o której mowa w art. 632 § 8 K.p., chyba że niezdolność do pracy powstała do dnia śmierci pracodawcy i trwa nieprzerwanie po tym dniu, urlopu opiekuńczego, o którym mowa w art. 1731 K.p.
Ważne: W sytuacji gdy pracownik przepracował pełną dniówkę roboczą, a następnie lekarz wystawił mu zwolnienie lekarskie obejmujące także ten dzień, wynagrodzenie chorobowe przysługuje od następnego dnia. |
Za dzień w pełni przepracowany pracownik zachowuje bowiem prawo do pełnej stawki wynagrodzenia (art. 80 K.p.).
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych (odpowiednio pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, gdy zatrudnienie trwa krócej) poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Tak stanowi art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej. Z powołanych przepisów wynika, że dla ustalenia okresu, za który wynagrodzenie powinno zostać uwzględnione w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy wyznaczyć miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy z powodu choroby, a nie miesiąc, w którym powstało prawo do tego świadczenia.
W okolicznościach z pytania pracownik zachorował 28 lutego 2025 r., zatem podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego należnego za okres od 1 do 10 marca 2025 r., powinno stanowić przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych (lub odpowiednio pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia) poprzedzających luty 2025 r.
Przykład |
Przyjmujemy założenia z pytania oraz zakładamy, że pracownik jest zatrudniony u pracodawcy od 2022 r. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres od 28 lutego do 10 marca 2025 r., jednak dzień 28 lutego 2025 r. został w pełni przepracowany i pracownik otrzymał za ten dzień wynagrodzenie za pracę. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego od 1 do 10 marca 2025 r. stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od lutego 2024 r. do stycznia 2025 r.
Gdyby pracownik był zatrudniony np. od 1 października 2024 r., to do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjęto by przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od października 2024 r. do stycznia 2025 r.
Zwracamy uwagę! W sytuacji gdy pracownik po przepracowaniu w danym dniu tylko kilku godzin udał się do lekarza i otrzymał zwolnienie lekarskie obejmujące także ten dzień, to za ten dzień przysługuje mu pełna stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku, a ponadto za godziny przepracowane - wynagrodzenie za pracę.